[kapetang]

Καλημέρα στην παρέα (Θανάσηδες, κλπ)

Το πρόβλημα του προσδιορισμού του τοκοχρεολυσίου, που λύνει η συνάρτηση PMT όταν το επιτόκιο είναι σταθερό, θα μπορούσε να διατυπωθεί, ως εξής:
Μία τράπεζα χορηγεί δάνειο ύψους (Αο) .
Το ετήσιο επιτόκιο δανεισμού στο διάστημα αποπληρωμής του δανείου μπορεί να μη είναι σταθερό, αλλά να μεταβάλλεται κατά ένα συγκεκριμένο τρόπο.
Η εξόφληση του δανείου θα γίνει με ισόποσες δόσεις που θα καταβάλλονται σε ίσα χρονικά διαστήματα.
Το ύψος της δόσης (x) πρέπει να είναι τέτοιο ώστε στο τέλος της περιόδου αποπληρωμής να εξοφληθεί το δάνειο και να σχηματιστεί και ένα κεφάλαιο (κατάθεση) συγκεκριμένου ύψους (K).
Ο προσδιορισμός του ύψους του τοκοχρεολυσίου (x), μπορεί να γίνει, ως εξής:
Το δάνειο Aο ανατοκιζόμενο για την περίοδο αποπληρωμής θα γίνει An. Αν στο ποσό αυτό προσθέσουμε και το ποσό (Κ) που θέλουμε να έχουμε στο λογαριασμό μας στο τέλος της αποπληρωμής, οι δόσεις x ανατοκιζόμενες θα πρέπει στο τέλος της περιόδου να έχουν αξία (Z=f(x)) ίση με An+K. Το τοκοχρεολύσιο συνεπώς μπορεί να βρεθεί από τη λύση της εξίσωσης: Z=f(x) =An+K, ως προς x.
Στο αρχείο που επισυνάπτω παρουσιάζω μία απλή περίπτωση εφαρμογής και επεξήγησης των παραπάνω, ελπίζοντας σε κάποια διευκρίνιση της συνάρτησης PMT.
Πιστεύω ότι χρησιμοποιώντας το παραπάνω σκεπτικό, ένας δυνατός χρήστης του excel, θα μπορούσε να αυτοματοποιήσει την εργασία, ίσως δημιουργώντας κάποια προσαρμοσμένη συνάρτηση.

Φιλικά/Γιώργος